Door de ouderdomsziekten neemt de druk op het gehele zorgsysteem toe, van mantelzorg tot eerstelijnszorg en van spoedzorg tot verpleeghuiszorg. Door toename van het aantal ouderen zijn er in de toekomst ook meer mensen met meerdere aandoeningen tegelijk (multimorbiditeit). Een deel van de ouderen heeft daarnaast ook sociale problemen, zoals eenzaamheid. Het aantal mensen met een complexe, domeinoverstijgende zorgvraag zal hierdoor toenemen.
De zorgvraag verandert door de steeds succesvollere behandeling van sommige aandoeningen. Dit heeft ook gevolgen voor lange termijn, met name op de kwaliteit van leven van patiënten en de (on)mogelijkheden om mee te doen met het maatschappelijk leven. Patiënten doen steeds meer zelf. Dit vergt nieuwe en andere vaardigheden van patiënten en zorgverleners, maar ook aandacht voor groepen die hier moeite mee hebben. De mentale druk op jongeren en jongvolwassenen lijkt toe te nemen, met mogelijke consequenties voor hun psychische gezondheid. Technologieën zoals social media en virtual reality spelen hierbij een rol. Deze brengen nieuwe risico’s met zich mee, maar bieden ook kansen voor de behandeling van psychische aandoeningen.
Diagnoses en behandelingen worden steeds specifieker. Dit leidt tot een voortschrijdende personalisering van zorg. Een toename van unieke behandelpaden zorgt voor druk op een efficiënt ingericht zorgsysteem dat een zekere mate van uniformiteit in behandelingen veronderstelt. Zorg verschuift steeds meer naar bij de patiënten thuis. Dit vergt aanpassingen in het zorgsysteem en van de vaardigheden van zorgprofessionals en patiënten. Bepaalde groepen patiënten, zoals alleenstaande oudere mannen, migrantenouderen en LHBT- ouderen, zullen groeien, en hun specifieke wensen en behoeften zullen daarmee duidelijker worden. Momenteel is de kennis over deze groepen nog beperkt. (Bron: www.vtv2018.nl)
